Ben teyze oldum...

Benim bir kız kardeşim yok... Bu nedenle 'dolaylı bir teyze oluş' bu ama, hislerimin kuvveti pek yerinde. Dünden beri hayata bir başka bakıyorum sanki. Böyle olunca, "insan kendi çocuğu olunca çıldırır herhalde' diye düşünmemek elde değil.

Ayın altısında Diana hastaneye gitti, hepimiz bebeğin doğacağını düşündük ama, zor bir 1,5 günün ardından sezaryen ile dünyaya geldi güzel Niko. O bizim bu taraftan ilk bebeğimiz, o yüzden daha da önemli ve garip hisler içinde herkes. 

Sonuç olarak 07.02.2015 tarihinde ilk nefesini aldı minik elli... Kendisine, büyüyünce okuması için bir mektup yazdım. Dilerim kendi gibi saf, güzel, mutlu bir ömrü olur ve şansıyla büyür. Bu fotoğrafı da Liana çekmiş beklerken, kızlar ameliyathaneyi dinlemeye çalışıyor acaba bebek doğdu mu diye. :) Ne diyeyim, çok güzel şeyler... Yoktan "var" oluyor bir küçük insancık; kendi ses tonuyla, bakışlarıyla, kişiliği ve enerjisiyle büyümeye başlıyor. "Mucize" en güzel kelime tüm bunlara...

Bir de, her ayın 8'i benim için çok önemlidir. Bu nedenle de ayrı bir hediye oldu bize... Bir Maşallah'ınız varsa alırız. :)

Hoşgeldin Nikocuk...

Yorumlar

Popüler Yayınlar